Ontgroei, de inhoudsopgave (hyperlinks)
- 01 Verantwoording
- 02 Voorwoord
- 03 Inleiding
Deel I, Zienswijzen
- 1 Anti-utilitarisme
- 2 Bio-economie
- 3 Ecologische rechtvaardigheid
- 4 Maatschappelijk metabolisme
- 5 Stromingen van het milieudenken
- 6 Politieke ecologie
- 7 Ontwikkeling, kritiek op
- 8 Steady-state economie
Deel II, De kern
- 9 Autonomie
- 10 Bruto binnenlands product
- 11 Commons
- 12 Convivaliteit
- 13 Dematerialisatie
- 14 Denkbeeld, dekolonisatie van het
- 15 Dépense
- 16 Depolitisering ('het politieke')
- 17 Eenvoud
- 18 Emergie
- 19 Entropie
- 20 Geluk
- 21 Groei
- 22 Grondstofgrenzen
- 23 Jevons-paradox (reboundeffect)
- 24 Kapitalisme
- 25 Neomalthusianen
- 26 Piekolie
- 27 Ramppedagogie
- 28 Sociale grenzen vd groei
- 29 Vermarkting
- 30 Zorg
Deel III, De actie
- 31 Baanzekerheid
- 32 Back-to-the-landers
- 33 Basis- en maximuminkomen
- 34 Coöperaties
- 35 Digitale commons
- 36 Eco-gemeenschappen
- 37 Nieuwe economie
- 38 Geld, publiek gecreëerd
- 39 Gemeenschapsmunten
- 40 Indignados (occupy!)
- 41 Nutopisten
- 42 Ongehoorzaamheid
- 43 Post-normale wetenschap
- 44 Schuldaudits
- 45 Stadstuinen
- 46 Vakbonden
- 47 Werkverdeling
Deel IV, Allianties
Epiloog
dit is een persoonlijke samenvatting
Ecologische rechtvaardigheid
Ecologische rechtvaardigheid gaat over het recht om in je eigen plaats en leefmilieu te blijven en beschermd te worden tegen ongecontroleerde investeringen en groei, vervuiling, landroof, speculatie, desinvesteringen, verval en achterlating.
Het argument is dat, omdat de investeringen zich voortdurend verplaatsen - in cycli van groei, devaluatie, vernietiging, herinvestering en mobilisatie - ontwikkeling over het hele land en de hele wereld uiteindelijk ongelijk verdeeld is. Met andere woorden, de tredmolen van productie bevoordeelt investeerders, elites en mensen met invloed terwijl de negatieve effecten terecht komen bij wie aan de onderkant van sociale piramide zit.
Rijkere groepen wonen in wijken waar alles is, kunnen zo de vruchten plukken van milieugoederen en -voordelen terwijl ze milieulasten verschuiven naar minder rijke wijken.
Daarmee ligt er een nauwe relatie tussen milieuongelijkheid en milieuracisme.
Kortom bewegingen van ecologische rechtvaardigheid fungeren als een signaal dat minder consumeren en produceren op zich niet volstaan. Dat 'minder' moet meer gelijkwaardig verdeeld, met mensen die productieprocessen beheersen, zodat steden en landelijke ruimten meer gelijk worden.